Wat is stotteren?
Stotteren is een verstoring in de vloeiendheid van spreken. In het spreken kunnen stotterkenmerken als herhalingen, verleningen en blokkades voorkomen. Ieder individu heeft weer zijn eigen reacties op het stotteren.
Deze reacties kunnen zijn: het vermijden van spreeksituaties, het uitstellen van het geven van een reactie in een gesprek of andere woorden bedenken dan het stotterwoord. De persoon die stottert kan geleidelijk negatieve gedachten ontwikkelen die tot deze reacties leiden. De gevoelens rond spreken en stotteren veranderen mee, vaak in negatieve zin. Daardoor kan stotteren in sociaal opzicht ook veel gevolgen hebben. Juist deze individuele gedachten, gevoelens en reacties vragen om stottertherapie ‘op maat’. Stottertherapeuten zijn in staat de individuele problematiek nauwkeurig te beschrijven met alle invloeden, vanuit de persoon die stottert én vanuit de omgeving, die hierbij kunnen spelen. Daaruit volgt een voorstel tot een individuele therapie die in nauw overleg met de cliënt wordt uitgevoerd. Stottertherapeuten zijn meestentijds logopedisten, soms ook psychologen, die zich extra hebben gespecialiseerd in stotteren en in stottertherapie.
Meer informatie over stotteren is ook te lezen op de website van het StotterFonds.